چه رسم جالبیست...محبت را میگذارند پای احتیاجت...صداقتت را میگذارند پای سادگی ات...سکوتت را پای نفهمیت...نگرانیت را پای تنهایی ات...و وفاداری را پای بی کسی ات...و آنقدر تکرار میکنند...که خودت هم باورت میشد...تنها...بی کس...و محتاجی...
اینقدر خودت رو نگیر ..!اینقدر با تکبر و غرور با آدم حرف نزن ..!وقتی کسی به تو ابراز علاقه کرد ..فکر نکن که فوق العاده ای ..شاید اون کم توقعه
چه رسم جالبیست...محبت را میگذارند پای احتیاجت...صداقتت را میگذارند پای سادگی ات...سکوتت را پای نفهمیت...نگرانیت را پای تنهایی ات...و وفاداری را پای بی کسی ات...و آنقدر تکرار میکنند...که خودت هم باورت میشد...تنها...بی کس...و محتاجی...
اینقدر خودت رو نگیر ..!اینقدر با تکبر و غرور با آدم حرف نزن ..!وقتی کسی به تو ابراز علاقه کرد ..فکر نکن که فوق العاده ای ..شاید اون کم توقعه